Rozdział 1 - podstawa prasy

W tym rozdziale:

zostanie założony plik modelowy;
zostaną określone najważniejsze parametry urządzenia;
zostanie zamodelowana podstawa prasy – rysunek poniżej;

1.1 Założenie pliku złożeniowego (złożenia głównego)

Dlaczego rozpoczynamy od założenia pliku złożenia głównego? Otóż w pliku tym zostaną określone najważniejsze parametry projektowanego urządzenia (prasy ręcznej), które następnie w postaci powiązań (linków) zostaną przeniesione do plików modelowych. W efekcie po utworzeniu złożenia z tego pliku będzie można zmieniać w/w parametry bez konieczności „wchodzenia” do poszczególnych plików modelowych. Dzięki temu zmieniając np. szerokość użytkową płyty od razu widać jak zmiana tego parametru wpływa na całe złożenie.

Uruchomić program KOMPAS-3D V10;
W ukazanym oknie KOMPAS-3D V10 Strona początkowa kliknąć ikonę Złożenie– rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk OK - zostanie otwarty pusty plik złożeniowy;
W pasku narzędzi Standard kliknąć przycisk Zmienne– rysunek poniżej;

Okno parametrów Zmienne pojawi się z lewej strony okna Drzewo modelu– rysunek poniżej. To właśnie w tym oknie określimy najważniejsze parametry prasy ręcznej i stąd będziemy obserwować zachowanie całego urządzenia po zmianie tych parametrów.

W oknie Zmiennekliknąć przycisk - rysunek poniżej;
Kliknąć pole w kolumnie Nazwa– rysunek poniżej – pole podświetli się na niebiesko, co oznacza gotowość do wprowadzenia danych;
Wpisać nazwę pierwszego parametru nacisk i potwierdzić Enter-em – rysunek poniżej;

Po wprowadzeniu pierwszego parametru domyślnie została przyjęta jego wartość 10 – pole w kolumnie Wartość na rysunku powyżej. Oczywiście nie ma najmniejszych problemów aby ją zmienić.

Kliknąć pole w kolumnie Wyrażenie (podświetli się na niebiesko), wpisać wartość parametru 15000 i potwierdzić Enter-em – rysunek poniżej – proszę zwrócić uwagę na pole w kolumnie Wartość, które przyjęło wartość pola kolumny Wyrażenie;
Kliknąć pole w kolumnie Komentarz, wpisać jednostkę parametru N (Newton), następnie potwierdzić Enter-em – rysunek poniżej;

Wprowadzony parametr jest istotny z punktu widzenia obliczeń wytrzymałościowych prasy, do tworzenia modeli 3D nie będzie potrzebny. Dobrze jest go jednak podać (i dbać o jego aktualność), aby każdy korzystający z tych plików go znał.

Postępując w sposób opisany powyżej wprowadzić pozostałe parametry jako jednostkę przyjmując mm(milimetr) – rysunek poniżej;

Na etapie tworzenia modeli 3D nie wszystkie istotne parametry da się przewidzieć. Jeżeli zajdzie taka konieczność potrzebny parametr można wprowadzić w dowolnym momencie. Nie należy jednak przesadzać z ich ilością, starając się używać nazw jak najkrótszych (choć nie zawsze jest to możliwe – rysunek powyżej) i jednoznacznie się kojarzących.

Ponownie kliknąć przycisk Zmienne – okno parametrów zostanie zamknięte, ich wprowadzanie można uznać za zakończone;
W wolnej przestrzeni ekranu kliknąć prawym przyciskiem myszki;
W ukazanym oknie wybrać pozycję Właściwości– rysunek poniżej;
W zakładce Własności wpisać kolejno numer rysunku PŚR 000 oraz nazwę złożenia Prasa śrubowa ręczna kpl.– rysunek poniżej – wprowadzone dane potwierdzić Enter-em;
Kliknąć przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej – wprowadzone dane zostaną zapisane;

Proszę zwrócić uwagę, że w oknach Drzewo modelu oraz Zmienne zamiast dotychczasowej, domyślnej nazwy Złożenie pojawiła się nazwa Prasa śrubowa ręczna kpl.

W pasku narzędzi Standard kliknąć przycisk Zapisz– rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Podaj nazwę pliku aby zapisać utworzyć katalog Prasa w miejscu wskazanym przez szkolącego, podać nazwę pliku PSR 000 i kliknąć przycisk Zapisz;
W ukazanym oknie Podsumowanie dokumentu nie jest konieczne wypełnianie wolnych pozycji – kliknąć przycisk OK;

Do góry

1.2 Założenie pliku modelowego

Mając już założony plik złożeniowy złożenia głównego możemy przystąpić do modelowania pierwszej części. Kolejność tworzenia elementów prasy ręcznej nie ma znaczenia, jednak proponuję zachować porządek odpowiadający kolejności domniemanego procesu montażu. Ten sposób postępowania ma wpływ na parametryczność całego urządzenia – każdemu kolejno powstającemu detalowi można przypisać parametry z poprzednio utworzonych części, unikając sytuacji w której parametr powstały później przypisywany jest do bryły utworzonej wcześniej.

Uruchomić program KOMPAS-3D V10;
W ukazanym oknie KOMPAS-3D V10 Strona początkowa kliknąć ikonę Część– rysunek poniżej;

Jeżeli program KOMPAS-3D V10 jest już uruchomiony i otwarty jest dowolny dokument np. utworzony wcześniej plik złożeniowy PSR 000, wówczas:

W pasku narzędzi Standard kliknąć przycisk Nowy– rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Nowy dokument kliknąć ikonę Część, następnie przycisk OK– rysunek poniżej;

Przed przystąpieniem do modelowania należy określić parametry tworzonej bryły. Przyjmijmy, że podstawa prasy będzie odlewem z żeliwa szarego, o grubości ścianki 5 mm, pochylenia odlewnicze wyniosą 5° a minimalny promień odlewniczy 3 mm.

Na podstawie powyższych założeń oraz postępując w sposób opisany w poprzednim rozdziale wprowadzić w/w parametry – rysunek poniżej;
W wolnej przestrzeni ekranu kliknąć prawym przyciskiem myszki;
W ukazanym oknie wybrać pozycję Właściwości – rysunek poniżej;
W zakładce Własności wpisać kolejno numer rysunku PŚR-D 001 oraz nazwę części Podstawa prasy;
W zakładce Parametry MP kliknąć przycisk Materiał– rysunek poniżej;
W ukazanym oknie kliknąć przycisk Wybierz z listy materiałów– rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Określona gęstość kliknąć kolejno Żeliwo – Żeliwo szare, następnie przycisk OK– rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Tworzenie obiektu;
Zapisać plik pod nazwą PSR-D 001;

Do góry

1.3 Tworzenie bryły bazowej

Bryła bazowa to cecha którą tworzy się na samym początku modelowania i która jest punktem wyjściowym do uzyskania efektu końcowego, czyli gotowej części. Może nią być prostopadłościan, walec, stożek, kula – jednym słowem cokolwiek co poddane dalszej „obróbce” dodawania i odejmowania materiału pozwoli uzyskać żądany efekt końcowy. W przypadku podstawy prasy bryłą bazową będzie prostopadłościan o określonej szerokości, długości i wysokości.

W programie KOMPAS-3D V10 podstawą utworzenia jakiegokolwiek modelu 3D jest szkic, nie ma możliwości tworzenia tzw. prymitywów (brył prymitywnych) typu kostka, walec, stożek czy kula, które następnie przekształca się do żądanej postaci – każda bryła przestrzenna musi posiadać szkic. Tworzy się go na płaszczyźnie bądź dowolnej płaskiej powierzchni już istniejącej bryły.

Jak sama nazwa wskazuje szkic jest narzędziem do szkicowania, czyli rysowania kształtów zbliżonych do zamierzonych. Właściwą geometrię uzyskuje się za pomocą wymiarów oraz więzów. Oczywiście nie można przesadzać z tą „zbliżonością” gdyż przy narzucaniu więzów i wymiarów kontur zanadto odbiegający od zamierzonego może przybrać nieoczekiwane kształty i wyprowadzenie go zajmie bardzo wiele czasu.

W szkicowniku jest możliwość rysowania precyzyjnego, jednak należy pamiętać, że zajmuje to więcej czasu, a na końcu i tak trzeba narzucić więzy i wstawić wymiary – bez tego w przypadku modyfikacji konturu mogą dziać się ciekawe rzeczy.

Otworzyć plik modelowy PSR-D 001;
W oknie Drzewo modelu rozwinąć menu Układ współrzędnych, następnie wskazać pozycję Płaszczyzna ZX– rysunek poniżej;

Interesujące nas cechy można wskazywać zarówno w oknie Drzewo modelujak i w oknie roboczym programu – wskazana cecha w obu przypadkach świeci się na zielono. Wybór miejsca wskazania nie ma żadnego wpływu na tworzony model.

W pasku narzędzi Aktualny status kliknąć przycisk Szkic– rysunek poniżej – płaszczyzna ZX ustawi się równolegle do ekranu, domyślnie zostaną załadowane narzędzia do szkicowania

Przycisk Szkic służy nie tylko do tworzenia szkicu ale, jak widać z opisu ikonki na powyższym rysunku, również do modyfikowania szkiców już istniejących.

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie z rozwijalnego menu przycisk Prostokąt (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów narysować prostokąt (styl linii Konturowa) wskazując kolejno pierwszy i drugi wierzchołek tak, aby układ współrzędnych znalazł się w jego środku – rysunek poniżej;

W szkicowniku dostępnych jest wiele stylów linii, ale do wyciągania bryły brane są pod uwagę tylko elementy narysowane stylem Konturowa.

Kliknąć przycisk Przerwanie operacji lub nacisnąć klawisz Esc– rysunek poniżej - rysowanie kolejnych prostokątów zostanie przerwane;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie z rozwijalnego menu przycisk Punkt– rysunek poniżej;
W pasku narzędzi Uchwyty globalne kliknąć przycisk Punkt środkowy– rysunek poniżej;
W zakładce Punkt z rozwijalnego menu wybrać styl punktu Przecięcie– rysunek poniżej;
Ustawić kursor w pobliżu środka górnej poziomej linii, a gdy pojawi się napis Punkt środkowykliknąć lewym przyciskiem myszki – rysunek poniżej - punkt zostanie wstawiony;
Postępując w sposób opisany powyżej wstawić punkt środkowy lewej pionowej linii – rysunek poniżej;
Zakończyć wstawianie punktów klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Punkty w poziomie– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać, w dowolnej kolejności, punkt środkowy lewej pionowej linii, następnie początek układu współrzędnych – punkty znajdą się na wspólnej poziomej linii - rysunek poniżej;
Zakończyć wyrównywanie punktów w poziomie klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Punkty w pionie– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać, w dowolnej kolejności, punkt środkowy górnej poziomej linii, następnie początek układu współrzędnych - punkty znajdą się na wspólnej pionowej linii - rysunek poniżej;
Zakończyć wyrównywanie punktów w pionie klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Wymiary, następnie z rozwijalnego menu przycisk Wymiar liniowy (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać dwa wierzchołki prostokąta, następnie kliknąć lewym przyciskiem myszki i ustalić położenie linii wymiarowej – rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Ustaw wartość wymiaru kliknąć przycisk OKnie zmieniając wartości wymiaru – rysunek poniżej;

Proszę zwrócić uwagę na wstawiony wymiar – rysunek powyżej – pod linią wymiarową pojawił się zapis „(v10)” – jest to zmienna wymiaru występująca również w oknie Zmienne.

Postępując w sposób opisany powyżej wstawić drugi wymiar – również i teraz nie modyfikować jego wartości – rysunek poniżej;
Zakończyć wstawianie wymiarów klikając przycisk Przerwanie operacji;

Proszę nie przejmować się wartościami wymiarów – u każdego z Państwa mogą być inne, ponieważ każdy z Was narysował różnej wielkości prostokąt i inaczej umieścił go względem układu współrzędnych. Dodatkowo po zastosowaniu funkcji Punkty w poziomie i Punkty w pionieprostokąt również samoczynnie się zmienił. To samo dotyczy zmiennych wymiarów – są one „przydzielane” przez program – wystarczy np. wstawić wymiar, usunąć go, wstawić ponownie i ten sam wymiar dostaje „nową” zmienną.

Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
Kliknąć przycisk Zmienne;
Rozwinąć menu Szkic:1– rysunek poniżej;
Kliknąć pole na przecięciu wiersza v11 z kolumną Wyrażenie– rysunek poniżej;
W pasku narzędzi okna Zmienne kliknąć przycisk Wstaw powiązanie– rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Zaznacz model wskazać plik PSR 000 (gdy już jest otwarty) i kliknąć przycisk OK lub (gdy jest zamknięty) kliknąć przycisk Z pliku..., odszukać żądany plik, następnie kliknąć przycisk OK– rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Zmienne rozwinąć menu Prasa śrubowa ręczna kpl.– rysunek poniżej;
Wybrać parametr szerokość_uzytkowa_plyty, następnie kliknąć przycisk OK – rysunek powyżej;
Postępując w sposób opisany powyżej powiązać parametr v10 w pliku modelowym PSR-D 001 z parametrem długość_uzytkowa_plyty w pliku złożeniowym PSR 000– rysunek poniżej;
Zamknąć okno Zmienne;

Proszę zwrócić uwagę na okno Drzewo modelu – rysunek poniżej - w pozycjach Podstawa prasy oraz Szkic:1pojawiły się czerwone „ptaszki” – oznacza to, że bryła wymaga aktualizacji. Aktualizacja jest konieczna za każdym razem gdy zmiany wprowadzane są w istniejących cechach. W naszym przypadku modyfikacja została wprowadzona do już istniejącego szkicu.

W pasku narzędzi Widok kliknąć przycisk Regeneracja – rysunek poniżej - czerwone „ptaszki” w oknie Drzewo modelu zniknęły, a sam szkic zmienił swoje rozmiary. Jak widać z opisu ikonki regeneracji można również dokonać naciskając klawisz F5;

Po opuszczeniu szkicownika narysowany kontur domyślnie pozostaje podświetlony. Jest to bardzo istotne, gdyż tylko w tym przypadku możliwe jest wyciąganie brył – gdy szkic jest niepodświetlony niektóre funkcje tworzenia brył są nieaktywne.

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie z rozwijalnego menu przycisk Wyciągnięcie (sposób 1)– rysunek poniżej;
W zakładce Opcje z rozwijalnego menu wybrać pozycję Domyślnie lub Odwrotny kierunek– rysunek poniżej - zapewniając wyciąganie bryły w kierunku dodatnim osi Y;
W pozycji Odległość wpisać wartość 60– rysunek poniżej;
W zakładce Cienkościenność z rozwijalnego menu wybrać pozycję Brak– rysunek poniżej - zapewniając utworzenie bryły pełnej;
Kliknąć przycisk Tworzenie obiektu- bryła bazowa zostanie utworzona – rysunek poniżej;
Zapisać plik;

Do góry

1.4 Dodawanie materiału (1/2)

Bryła bazowa została już utworzona. Teraz pozostaje poddać ją dalszej „obróbce” aby uzyskać wymagany efekt końcowy.

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria pomocnicza, następnie z rozwijalnego menu przycisk Płaszczyzna (sposób 1)– rysunek poniżej;
Wskazać powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej;
W zakładce Opcje w pozycji Odległość wpisać wartość 15– rysunek poniżej;
Za pomocą strzałek Domyślnie lub Odwrotny kierunek – rysunek poniżej - ustawić płaszczyznę w kierunku ujemnym osi Y;
Utworzyć płaszczyznę odsuniętą klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Zakończyć tworzenie płaszczyzn klikając przycisk Przerwanie operacji;
Umiejscowić szkic na utworzonej płaszczyźnie odsuniętej;
Postępując w sposób opisany w poprzednim rozdziale narysować prostokąt którego środek geometryczny znajduje się w początku układu współrzędnych – rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Wymiar liniowy (sposób 1)i postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać dwa wierzchołki – rysunek poniżej;

Naszym zamiarem jest wstawienie wymiaru poziomego lub pionowego, tymczasem program domyślnie ustawiony jest na wstawianie wymiaru bezpośredniego, czyli wymiaru najkrótszej odległości miedzy dwoma wierzchołkami. Aby temu zaradzić należy:

Kliknąć przycisk Poziomo– rysunek poniżej – wymiar zmieni się na poziomy;
Ustalić położenie linii wymiarowej;
W ukazanym oknie Ustaw wartość wymiaru w pozycji Wyrażenie wpisać wartość 50, następnie kliknąć przycisk OK– rysunek poniżej;

Proszę zwrócić uwagę i zapamiętać zmienną v56 wymiaru 50 – rysunek powyżej - wkrótce parametr ten będzie potrzebny. Ponownie pozwolę sobie przypomnieć, że zmienna v56 odpowiadająca wymiarowi 50występuje tu „w podręczniku”, u każdego z Państwa może być inna.

Postępując w sposób opisany powyżej wstawić wymiar pionowy i ustalić położenie linii wymiarowej – rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Ustaw wartość wymiaru w pozycji Wyrażenie wpisać zmienną v56 i kliknąć przycisk OK. – rysunek powyżej;

Wymiar pionowy został uzależniony od wymiaru poziomego i od tej pory zawsze będzie miał taką samą wartość jak on, chyba że to powiązanie zostanie usunięte. Zależność narzucona w szkicowniku znajduje swoje odzwierciedlenie w oknie Zmienne.

Zakończyć wstawianie wymiarów klikając przycisk Przerwanie operacji;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
Kliknąć przycisk Wyciągnięcie (sposób 1);
Zapewnić wyciąganie bryły w kierunku ujemnym osi Y;
W zakładce Opcje z rozwijalnego menu wybrać opcję Do ściany, następnie wskazać powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej;
Dodać materiał klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Utworzyć płaszczyznę odsuniętą od dolnej powierzchni bryły o 15mm w kierunku dodatnim osi Y – rysunek poniżej;
Umiejscowić szkic na utworzonej płaszczyźnie odsuniętej;
Postępując w sposób opisany w poprzednim rozdziale narysować prostokąt którego środek geometryczny znajduje się w początku układu współrzędnych – rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej wstawić dwa wymiary (poziomy i pionowy) i uzależnić je od siebie – rysunek poniżej;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
Postępując w sposób opisany powyżej dodać materiał w kierunku ujemnym osi Y od płaszczyzny szkicowania do dolnej powierzchni bryły – rysunek poniżej;

Główny kształt podstawy prasy został zamodelowany, teraz pozostaje już „tylko” go obrobić, tzn. nadać grubość ściankom, dodać zaokrąglenia, pochylenia odlewnicze, żebra wzmacniające itp. Zanim do tego przejdziemy proponuję sprawdzić poprawność działania utworzonych linków.

Otworzyć (o ile nie jest już otwarty) plik złożeniowy PSR 000;
W oknie Zmienne rozwinąć menu Prasa śrubowa ręczna kpl, następnie zmienić wartość parametrów szerokość_uzytkowa_plyty oraz dlugosc_uzytkowa_plyty dopisując np. +100 i +50– rysunek poniżej;
Przejść do pliku modelowego PSR-D 001 i zregenerować model;

Jeżeli linki działają poprawnie model powinien się przebudować a w oknie Drzewo modelu znikną wszystkie czerwone „ptaszki”. W przypadku błędnego powiązania parametrów bryła w całości lub w części nie podda się przebudowie, w oknie Drzewo modelu zostaną na czerwono zaznaczone cechy kolidujące z linkami.
Z praktycznego punktu widzenia tego typu sprawdzanie poprawności działania linków dobrze jest wykonywać regularnie, w ten sposób można szybko wychwycić niepoprawne zależności. Błąd jest cechą ludzką, można go popełnić zawsze i w najmniej oczekiwanym momencie. Jeżeli linki nie będą sprawdzane na bieżąco, to w przypadku gdy pomyłka zostanie popełniona (a my o niej nie wiemy) próba dojścia i usunięcia niepoprawnych powiązań skomplikowanego modelu 3D może zająć więcej czasu niż zbudowanie go od początku. O nerwach już nie wspomnę ...

Przejść do pliku złożeniowego PSR 000 i przywrócić pierwotne wartości parametrów;
Przejść do pliku modelowego PSR-D 001 i zregenerować go;
Zapisać oba pliki;

Do góry

1.5 Dodawanie pochyleń odlewniczych

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie przycisk Pochylenie– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej – pochylenie ścianek będzie od niej liczone;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać ściany do pochylenia – rysunek poniżej;
W zakładce Opcje w pozycji Kąt wpisać dużą wartość pochylenia (np. 15) aby wyraźnie zobaczyć w którą stronę będzie ono odmierzane, następnie przyciskami Pochylenie na zewnątrz lub Pochylenie w przeciwną stronęzapewnić nachylenie ścianek do wnętrza bryły – rysunek poniżej;
Dodać pochylenia klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Zmienne i rozwinąć menu Pochylenie:1– rysunek poniżej;
Uzależnić kąt pochylenia ścianki (zmienna v148) od parametru pochylenie_odlewnicze– rysunek poniżej;
Zamknąć okno Zmienne;
Zregenerować model;
Postępując w sposób opisany powyżej dodać pochylenia odlewnicze na pozostałych ściankach – rysunek poniżej – pamiętając o ich uzależnieniu od parametru pochylenie_odlewnicze;
Zapisać plik;

Do góry

1.6 Dodawanie zaokrągleń

Zaokrąglenia, podobnie jak fazy, są „obróbką wykańczającą” model i dodaje się je na końcu procesu modelowania. Wynika to m.in. z faktu, że po wprowadzeniu zaokrąglenia czy fazy „traci” się w tym miejscu ostrą krawędź, tym samym nie ma do czego „zaczepić” konturu dodawanego wycięcia czy występu. Oczywiście nie jest to żadna sztywna reguła, istnieją od niej wyjątki jak np. ten opisany poniżej – zaokrąglenia zostaną wprowadzone niemal na początku modelowania po to, by uniknąć wielokrotnego wskazywania krawędzi do zaokrąglenia.

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie z rozwijalnego menu przycisk Zaokrąglenie– rysunek poniżej;
W zakładce Opcje w pozycji Promień wpisać wartość 20– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać kolejno cztery krawędzie - rysunek poniżej;
Dodać zaokrąglenia klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej dodać zaokrąglenia promieniem R20w miejscach pokazanych na rysunku poniżej;

Wszystkie do tej pory wykonane zaokrąglenia dotyczyły pojedynczej krawędzi, następne to ciąg krawędzi stycznych.

Kliknąć przycisk Zaokrąglenie;
W zakładce Opcje w pozycji Promień wpisać wartość 5, następnie zaznaczyć „ptaszka” w pozycji Wzdłuż stycznych krawędzi– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać krawędź - rysunek poniżej;
Dodać zaokrąglenie klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej dodać zaokrąglenie promieniem R5w miejscu pokazanym na rysunku poniżej;
Uzależnić oba poprzednio dodane zaokrąglenia od wartości parametru grubosc_scianki;
Dodać zaokrąglenia promieniem R10w miejscach pokazanych na rysunku poniżej;
Uzależnić oba promienie od dwukrotnej wartości parametru grubosc_scianki – rysunek poniżej;
Zregenerować model;
Zapisać plik;

Do góry

1.7 Pomiary

Podobnie jak zależności tak i sam model 3D należy regularnie sprawdzać czy aby na pewno tworzymy go zgodnie z założeniami. Nasza podstawa prasy jest już na tyle zaawansowaną bryłą, że z powodzeniem można przystąpić do wykonania kilku pomiarów kontrolnych np. długości i szerokości użytkowej płyty. Dla przypomnienia wartości te wynoszą odpowiednio 600 i 450 mm.

W wolnej przestrzeni ekranu kliknąć prawym przyciskiem myszki;
W ukazanym oknie wybrać kolejno Pomiary – Zmierz odległość i kąt – rysunek poniżej – na ekranie ukaże się okno Info- chwilowo puste ponieważ nie został jeszcze wykonany żaden pomiar
Wskazać krawędzie 1 i 2 oraz 3 i 4– rysunek poniżej;
W oknie Info odczytać odległości pomiędzy krawędziami 1 i 2 (L1= 597.375340) oraz 3 i 4 (L2= 447.375340) – rysunek poniżej;

Jak widać w trakcie modelowania został popełniony błąd, ponieważ wartości L1 i L2 powinny wynosić odpowiednio 600 i 450 mm zamiast 597,375340 i 447,375340mm. W tej sytuacji nie pozostaje nic innego jak tylko znaleźć przyczynę takiego stanu rzeczy i spróbować przywrócić właściwe wymiary.

Postępując w sposób opisany powyżej, wykorzystując wszystkie dostępne opcje Pomiary zmierzyć pochylenie ścianek, promień zaokrąglenia, pole powierzchni użytkowej, jej obwód itp.;
Zapisać plik;

Do góry

1.8 Szukanie i usuwanie błędów (1/2)

Usuwanie błędów w modelowaniu, w tym przypadku niewłaściwych wymiarów płyty użytkowej, należy rozpocząć od znalezienia miejsca w którym ten błąd się pojawił. W tym celu:

W oknie Drzewo modeluwskazać belkę, następnie utrzymując wciśnięty lewy przycisk myszki przesunąć ją w pozycję jak na rysunku poniżej;

Proszę zwrócić uwagę jak zmienił się nasz model – wszystkie cechy które znalazły się pod belką zostały z niego usunięte dając w efekcie detal o postaci bryły bazowej. W ten prosty sposób, przesuwając belkę w górę i w dół, ukrywamy i odkrywamy cechy składające się na modelowaną bryłę.

Zmierzyć wymiary użytkowe płyty – wynik 600x450 oznacza, że na tym etapie wszystko jest w porządku;
Przesunąć ruchomą belkę bezpośrednio pod cechę Wyciągnięcie po linii prostej:2, następnie ponownie zmierzyć wymiary użytkowe płyty – tu także wszystko jest w porządku;
Postępując w sposób opisany powyżej przesuwać belkę o kolejne cechy w dół aż do momentu w którym wynik pomiaru da wartości niewłaściwe – Pochylenie:1;

Miejsce powstania błędu jest już znane, teraz pozostaje określić przyczynę i usunąć ją.

W oknie Drzewo modelu wskazać pozycję Pochylenie:1, następnie utrzymując na niej kursor kliknąć prawym przyciskiem myszki;
W ukazanym oknie wybrać pozycję Edycja– rysunek poniżej;

Proszę spojrzeć na rysunek poniżej –zaznaczona powierzchnia została wskazana jako bazowa, od niej tworzone jest pochylenie. Efektem przyjęcia takich założeń jest „ucieczka” krawędzi górnych które określają wymiary powierzchni użytkowej płyty podstawy prasy. Rozwiązanie tego problemu jest bardzo proste – wystarczy zmienić powierzchnię bazową.

Wskazać, jako nową powierzchnię bazową, powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej;
Za pomocą przycisków Pochylenie na zewnątrz lub Pochylenie w przeciwną stronę zapewnić „ucieczkę” krawędzi dolnych na zewnątrz – rysunek powyżej;
Zmierzyć wymiary użytkowe płyty – wynik 600x450 oznacza poprawną korektę modelu;
Przesunąć ruchomą belkę na sam dół;
Postępując w sposób opisany powyżej zmodyfikować cechę Pochylenie:2 (Pochylenie:3 pozostawić bez zmian);
Zapisać plik;

Do góry

1.9 Tworzenie skorupy

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie przycisk Skorupa– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej;
W zakładce Cienkościenność, z rozwijalnego menu wybrać pozycję Do wewnątrz, pozostawić domyślną Grubość ścianki– rysunek poniżej;
Utworzyć skorupę klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Uzależnić grubość ścianki skorupy od parametru grubosc_scianki;
Zregenerować model;
Zapisać plik;

Do góry

1.10 Dodawanie materiału (2/2)

Umiejscowić szkic na powierzchni zaznaczonej na rysunku poniżej;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie z rozwijalnego menu przycisk Okrąg– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać początek układu współrzędnych jako środek okręgu, następnie dowolny punkt okręgu - rysunek poniżej;
Zakończyć rysowanie okręgów klikając przycisk Przerwanie operacji;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Wymiary, następnie przycisk Wymiar średnicy– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać okrąg, następnie ustalić położenie linii wymiarowej;
W ukazanym oknie Ustaw wartość wymiaru w pozycji Wyrażenie wpisać wartość 150, następnie kliknąć przycisk OK;
Zakończyć wymiarowanie klikając przycisk Przerwanie operacji;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
Kliknąć przycisk Wyciągnięcie (sposób 1);
Zapewnić wyciąganie bryły w kierunku dodatnim osi Y;
W zakładce Opcje z rozwijalnego menu wybrać opcję Do ściany, następnie wskazać powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej;
W zakładce Opcje w pozycji Kąt wpisać wartość pochylenia 5, następnie przyciskami Pochylenie na zewnątrz lub Pochylenie w przeciwną stronęzapewnić nachylenie ścianek na zewnątrz bryły – rysunek poniżej;
Dodać materiał klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Uzależnić kąt pochylenia ścianek dodanego nadlewu od parametru pochylenie_odlewnicze;
Zregenerować model;
Zapisać plik;

Do góry

1.11 Dodawanie nadlewu

Umiejscowić szkic na powierzchni zaznaczonej na rysunku poniżej;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie przycisk Rzutowanie– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać krawędź modelu – zostanie ona zrzutowana na płaszczyznę szkicowania - rysunek poniżej;
Zakończyć rzutowanie klikając przycisk Przerwanie operacji;
Usunąć zrzutowaną krawędź;

Po usunięciu zrzutowanej krawędzi na jej miejscu pozostaje „ślad” – rysunek poniżej - który ma tę zaletę, że jest „pełnowartościowym” elementem szkicu, ale nie bierze udziału w wyciąganiu bryły. W naszym przypadku ów „ślad” posłuży do umiejscowienia konturu nadlewu.

W wolnej przestrzeni ekranu kliknąć prawym przyciskiem myszki, następnie w ukazanym oknie wybrać pozycję Płaszczyzna szkicu równolegle do ekranu– rysunek poniżej – płaszczyzna szkicowania ustawi się równolegle do ekranu;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie z rozwijalnego menu przycisk Łuk– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać środek łuku (będący środkiem łuku krawędzi podstawy), następnie jego punkt początkowy i końcowy, a właściwy kierunek tworzenia łuku zapewnić klikając przyciski Przeciwnie do ruchu wskazówek zegara lub Zgodnie z ruchem wskazówek zegara- rysunek poniżej;
Zakończyć rysowanie łuków klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie z rozwijalnego menu przycisk Linia– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać punkt początkowy linii (leżący na poprzednio narysowanym łuku), następnie punkt końcowy - rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej narysować drugą linię – rysunek poniżej;
Zakończyć rysowanie linii klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria, następnie przycisk Rysowanie ciągłe– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać punkt początkowy linii (leżący na poprzednio narysowanym łuku), następnie punkty środkowy i końcowy - rysunek poniżej;
Zakończyć rysowanie ciągłe klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Poziom– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać linię zbliżoną do poziomej – na linię zostanie nałożony wiąz poziomości - rysunek poniżej;
Zakończyć nakładanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Pion– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać linię zbliżoną do pionowej – na linię zostanie nałożony wiąz pionowości - rysunek poniżej;
Zakończyć nakładanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie przycisk Styczność– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać, w dowolnej kolejności, łuk oraz linię poziomą – obie krzywe staną się wzajemnie styczne - rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej nałożyć wiąz styczności na linię pionową i łuk - rysunek poniżej;
Zakończyć nakładanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
Narysować okrąg – rysunek poniżej;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Punkt na krzywej– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać okrąg i punkt końcowy pierwszej linii ukośnej, następnie ponownie wskazać okrąg i punkt końcowy drugiej linii ukośnej – oba punkty znajdą się na okręgu - rysunek poniżej;
Zakończyć nakładanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
Nałożyć więzy styczności pomiędzy okrąg a ukośne linie – rysunek poniżej;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Edycja, następnie z rozwijalnego menu przycisk Cięcie (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać fragmenty łuku pomiędzy liniami prostymi oraz okrąg pomiędzy liniami ukośnymi – odcinki łuku i fragment okręgu zostaną usunięte - rysunek poniżej;
Zakończyć ucinanie klikając przycisk Przerwanie operacji;
Narysować linię (styl linii Osiowa) – rysunek poniżej;
Umieścić środek dolnego łuku na uprzednio narysowanej prostej – rysunek poniżej;
Nałożyć wiąz styczności pomiędzy dolnymi łukami – rysunek poniżej;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Współliniowość– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać, w dowolnej kolejności, poziomą linię konturu i krawędź modelu – linia i krawędź pokryją się - rysunek poniżej;
Zakończyć nakładanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie z rozwijalnego menu przycisk Równoległość– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać kolejno trzy ukośne linie – linie staną się równoległe - rysunek poniżej;
Zakończyć nakładanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Wymiary, następnie z rozwijalnego menu przycisk Wymiar promienia (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać dolny łuk i ustalić wartość promienia na R25- rysunek poniżej;
Zakończyć wymiarowanie klikając przycisk Przerwanie operacji;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
Kliknąć przycisk Wyciągnięcie (sposób 1);
Zapewnić wyciąganie bryły w kierunku dodatnim osi Y;
W zakładce Opcje z rozwijalnego menu wybrać opcję Do najbliższej ściany– rysunek poniżej;
W zakładce Opcje w pozycji Kąt wpisać wartość 5, następnie za pomocą przycisków Pochylenie na zewnątrz/Pochylenie w przeciwną stronęzapewnić pochylenie ścianek dodawanego nadlewu na zewnątrz – rysunek poniżej;
Dodać materiał klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Uzależnić kąt pochylenia ścianek od parametru pochylenie_odlewnicze;
Zapisać plik;

Do góry

1.12 Szukanie i usuwanie błędów (2/2)

W poprzednim rozdziale dodaliśmy nadlew wykorzystując opcję Do najbliższej ściany – opcję tę stosuje się w sytuacji, gdy płaski kontur trzeba wyciągnąć do kilku powierzchni leżących względem siebie na różnych poziomach i niekoniecznie płaskich. Jeżeli wszystkie parametry zostały określone poprawnie tworzona bryła powinna zostać dociągnięta do wszystkich najbliższych ścian. Jednak w naszym przypadku tak się nie stało i nadlew przeszedł przez wszystkie ściany – rysunek poniżej.

Usuwanie błędów w modelowaniu, w tym przypadku nadlewu przechodzącego przez wszystkie ściany, rozpoczynamy od samego początku, czyli od analizy szkicu.

W oknie Drzewo modelu rozwinąć menu pozycji Wyciągnięcie po linii prostej:5, kliknąć prawym przyciskiem myszki pozycję Szkic:5, następnie w ukazanym oknie wybrać pozycję Edycja– rysunek poniżej – nastąpi wejście do szkicownika;

Proszę uważnie przyjrzeć się konturowi – rysunek poniżej – jedynym budzącym wątpliwości miejscem jest obszar w którym elementy szkicu pokrywają się z krawędziami bryły

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Więzy, następnie przycisk Usuwanie więzów (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać poziomą linię pokrywającą się z krawędzią modelu na którą nałożony został wiąz Współliniowość- rysunek poniżej;
W ukazanym oknie wybrać pozycję Współliniowo, następnie kliknąć przycisk Usuń – rysunek powyżej - wiąz Współliniowość zostanie usunięty;
Zakończyć usuwanie więzów klikając przycisk Przerwanie operacji;
Wskazać łuk pokrywający się z krawędzią modelu – zostanie on podświetlony na zielono i pojawią się cztery charakterystyczne punkty – rysunek poniżej;
Kliknąć jeden z trzech charakterystycznych punktów leżących na łuku i utrzymując wciśnięty lewy przycisk myszki przesunąć go nieznacznie w kierunku środka łuku zmniejszając jego promień – rysunek powyżej;
Zwolnić lewy przycisk myszki i kliknąć w dowolnym wolnym miejscu ekranu – łuk zostanie odznaczony;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Wymiary, następnie przycisk Wymiar liniowy (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać punkty 1 i 2– rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Pionowo– wymiar z bezpośredniego zamieni się na pionowy – następnie wskazać położenie linii wymiarowej – rysunek poniżej;
W ukazanym oknie Ustaw wartość wymiaru w pozycji Wyrażenie wpisać grubosc_scianki/2 i kliknąć przycisk OK – rysunek powyżej;
Zakończyć wymiarowanie klikając przycisk Przerwanie operacji;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic– po automatycznej regeneracji model będzie wyglądał poprawnie – rysunek poniżej;
W oknie Zmienne uzależnić kąt pochylenia ścianek nadlewu od parametru pochylenie_odlewnicze;

W pliku złożeniowym PSR 000 zmienić parametry szerokosc_uzytkowa_plyty oraz dlugosc_uzytkowa_plytyi sprawdzić czy podstawa prasy regeneruje się bez problemów. Jeżeli tak to przywrócić pierwotne wartości parametrów i ponownie zregenerować model.

Zapisać plik;

Do góry

1.13 Dodawanie żeberka

Dodawanie żeberka rozpoczniemy od utworzenia płaszczyzny pomocniczej. W tym celu:

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria pomocnicza, następnie z rozwijalnego menu przycisk Oś (sposób 3)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać powierzchnię stożkową poprzednio dodanego nadlewu – rysunek poniżej;
Zakończyć wstawianie osi klikając przycisk Przerwanie operacji;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Geometria pomocnicza, następnie z rozwijalnego menu przycisk Płaszczyzna (sposób 4)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać, w dowolnej kolejności, poprzednio wstawioną oś oraz początek układu współrzędnych – rysunek poniżej;
Zakończyć wstawianie płaszczyzny klikając przycisk Przerwanie operacji;
Umiejscowić szkic na utworzonej przez punkt i prostą płaszczyźnie;
Kliknąć przycisk Rzutowanie, następnie zrzutować cztery krawędzie – rysunek poniżej;
Usunąć zrzutowane krawędzie;
Kliknąć przycisk Linia i narysować dwie linie (styl linii Gruba) – rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Linia i narysować linię (styl linii Konturowa) – rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Wymiar liniowy (sposób 1) i zwymiarować położenie końców linii – rysunek powyżej;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie przycisk Żebro– rysunek poniżej;
W zakładce Opcje kliknąć przycisk Na płaszczyźnie szkicu (żeberko będzie tworzone na płaszczyźnie szkicowania), następnie kliknąć przycisk Domyślnie (żeberko będzie tworzone w kierunku dodatnim osi Y), w pozycji Kąt pochylenia wpisać wartość 5– rysunek poniżej;
W zakładce Grubość z rozwijalnego menu wybrać opcję Symetrycznie (grubość żeberka będzie symetryczna względem konturu), następnie w pozycji Grubość ścianki wpisać wartość 5– rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Tworzenie obiektu– żeberko zostanie dodane – rysunek poniżej;
W oknie Zmienne uzależnić kąt pochylenia ścianek żeberka od parametru pochylenie_odlewnicze, a grubość żeberka od parametru grubosc_scianki;

Zapisać plik;

Do góry

1.14 Dodawanie otworu

Umiejscowić szkic na powierzchni zaznaczonej na rysunku poniżej;
Kliknąć przycisk Okrągi narysować okrąg – rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Wymiar średnicy i zwymiarować okrąg ustalając jego średnicę na ?17,29 – jest to wartość średnicy wyjściowej otworu do wykonania gwintu M20 – rysunek powyżej;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie z rozwijalnego menu przycisk Odjęcie (sposób 1)– rysunek poniżej;
Zapewnić wyciąganie bryły w kierunku dodatnim osi Y;
W zakładce Opcje z rozwijalnego menu wybrać opcję Przez wszystko– rysunek poniżej;
Dodać otwór klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Zapisać plik;

Do góry

1.15 Tworzenie lustra cech

Utworzone w poprzednich rozdziałach: nadlew, żeberko oraz otwór należy teraz powielić tak, aby elementy te występowały w każdym narożniku podstawy prasy. Można tego dokonać na drodze powtarzania tych samych operacji, co jest czasochłonne i nużące oraz nie pozostaje bez wpływu na potencjalne zaistnienie błędów w modelowaniu. Można również dokonać odbicia w/w cech względem odpowiednich płaszczyzn układu współrzędnych, dzięki czemu znacznie oszczędza się na czasie, a co najważniejsze działanie takie jest w pełni parametryczne – jakakolwiek zmiana parametrów w pierwotnych cechach jest natychmiast przenoszona na ich kopie.

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Tworzenie i edycja brył, następnie z rozwijalnego menu przycisk Lustro (sposób 1)– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów w oknie Drzewo modeluwskazać np. płaszczyznę ZY, następnie trzy ostatnio utworzone cechy – ukaże się zarys lustrzanych odbić –rysunek poniżej;
Utworzyć lustro cech klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej utworzyć kolejne lustro cech tym razem względem płaszczyzny XY – rysunek poniżej;

Zapisać plik;

Do góry

1.16 Dodawanie gwintów

Utworzone w poprzednim rozdziale otwory zostaną teraz „nagwintowane”.

W pasku narzędzi Panel kompaktowy kliknąć przycisk Wymiary i symbole procesu, następnie przycisk Gwint– rysunek poniżej;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać krawędź otworu – rysunek poniżej;
W zakładce Opcje z rozwijalnego menu wybrać podziałkę 2.5– rysunek poniżej – jest to skok gwintu zwykłego M20;
Dodać gwint klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Postępując w sposób opisany powyżej „nagwintować” pozostałe otwory;
Zapisać plik;

Do góry

1.17 Dodawanie wybrania

Umiejscowić szkic na powierzchni zaznaczonej na rysunku poniżej;
Kliknąć przycisk Okrągi narysować okrąg o środku w początku układu współrzędnych – rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Punkt i wstawić dwa punkty – rysunek powyżej;
Kliknąć przycisk Punkt na krzyweji umieścić punkty na okręgach wewnętrznym i zewnętrznym – rysunek poniżej;
Kliknąć przycisk Punkty w poziomie i umieścić oba punkty na wspólnej poziomej linii przechodzącej przez początek układu współrzędnych – rysunek powyżej;
Kliknąć przycisk Wymiar liniowy (sposób 1)i zwymiarować odległość między punktami ustalając ją na 5 mm – rysunek poniżej;
Wyjść ze szkicownika klikając przycisk Szkic;
Kliknąć przycisk Odjęcie (sposób 1);
Zapewnić wyciąganie bryły w kierunku dodatnim osi Y;
Wybrać opcję Do ścianyi wskazać powierzchnię zaznaczoną na rysunku poniżej;
Zapewnić pochylenie ścianek 5° do wewnątrz;
Dodać wybranie klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;
Uzależnić kąt pochylenia ścianek od parametru pochylenie_odlewnicze;
Zapisać plik;

Do góry

1.18 Dodawanie zaokrągleń

Ostatnim działaniem jakie pozostało do przeprowadzenia jest dodanie zaokrągleń. Na pierwszy rzut oka wydawać się może, że jest to operacja najprostsza i najszybsza, niestety nie zawsze tak jest. Im bardziej skomplikowany model tym więcej czasu trzeba poświęcić na zaokrąglenia, dokładnie przemyśleć, a niejednokrotnie nawet popróbować kolejność ich dodawania aby uzyskać żądany końcowy efekt.

Kliknąć przycisk Zaokrąglenie;
Postępując zgodnie z poleceniami w linii komunikatów wskazać krawędzie wokół nadlewów – rysunek poniżej;
W zakładce Opcje kliknąć przycisk Stały promień, następnie w pozycji Promień wpisać wartość promienia 3 oraz zaznaczyć „ptaszka” Wzdłuż stycznych krawędzi– rysunek poniżej;
Dodać zaokrąglenia klikając przycisk Tworzenie obiektu– rysunek poniżej;

Proszę zwrócić uwagę, że po każdej stronie nadlewu (oddzielonej żeberkiem) została wskazana pojedyncza krawędź, tymczasem zaokrągleniu uległy wszystkie krawędzie wzajemnie styczne – to zasługa „ptaszka” w pozycji Wzdłuż stycznych krawędzi.

Uzależnić promień zaokrąglenia od parametru promien_odlewniczy;
Postępując w sposób opisany powyżej zaokrąglić krawędzie pokazane na rysunku poniżej uzależniając promień zaokrąglenia od parametru promien_odlewniczy;
Postępując w sposób opisany powyżej zaokrąglić krawędzie pokazane na rysunku poniżej uzależniając promień zaokrąglenia od parametru promien_odlewniczy;
Postępując w sposób opisany powyżej zaokrąglić krawędzie pokazane na rysunku poniżej uzależniając promień zaokrąglenia od parametru promien_odlewniczy;
Postępując w sposób opisany powyżej zaokrąglić krawędzie pokazane na rysunku poniżej uzależniając promień zaokrąglenia od parametru promien_odlewniczy;
Postępując w sposób opisany powyżej zaokrąglić krawędzie pokazane na rysunku poniżej uzależniając promień zaokrąglenia od parametru promien_odlewniczy;
Postępując w sposób opisany powyżej zaokrąglić krawędzie pokazane na rysunku poniżej uzależniając promień zaokrąglenia od połowy parametru promien_odlewniczy;
Uzależnić ostatni promień;
Zapisać plik;

Modelowanie podstawy prasy

Rozdział 1 - podstawa prasy

1.1 Założenie pliku złożeniowego (złożenia głównego)

1.2 Założenie pliku modelowego

1.3 Tworzenie bryły bazowej

1.4 Dodawanie materiału (1/2)

1.5 Dodawanie pochyleń odlewniczych

1.6 Dodawanie zaokrągleń

1.7 Pomiary

1.8 Szukanie i usuwanie błędów (1/2)

1.9 Tworzenie skorupy

1.10 Dodawanie materiału (2/2)

1.11 Dodawanie nadlewu

1.12 Szukanie i usuwanie błędów (2/2)

1.13 Dodawanie żeberka

1.14 Dodawanie otworu

1.15 Tworzenie lustra cech

1.16 Dodawanie gwintów

1.17 Dodawanie wybrania

1.18 Dodawanie zaokrągleń